Ze Lwowa do Odessy jechaliśmy pociągiem 12 godzin, a więc nie tak strasznie długo... W Odessie widzieliśmy schody potiomkinowskie, zabytki w centrum miasta, a nawet katakumby. Odwiedziliśmy także delfinarium i odeskie plaże. Niestety w marszrutce nr 208 w Odessie skradziono nam aparat fotograficzny :( Z Odessy pojechaliśmy do Weselinowa aby odwiedzić mieszkających tam Kutnych :) - to tylko 3 godziny pociągiem od Odessy...
UKRAINA 2013 - ODESSA I WESELINOWO
ODESSA
W starożytności na terenie Odessy istniały dwie osady greckie: "Isiaka" i "Istrian". Od 337 roku tereny te należały do Gotów, w 390 przejęli je Hunowie, a w 453 Kutrigurzy (potomkowie Hunów). W 520 znalazły się pod panowaniem Awarów, w 620 Bułgarów (Hordy Asparucha) do 830 roku, kiedy zdobyli je Madziarowie. Od XIV wieku na terenie Odessy istniała tatarska warownia Hadżibej (Chanat Krymski), a później (w 1529 znalazła się w otomańskim regionie Jedysan) turecka twierdza Yeni Dünya (tur. Nowy Świat), która została zajęta przez rosyjskie wojska w 1789 roku. Miasto zostało oficjalnie założone w 1794 przez Rosję na terytorium straconym przez Turcję w 1792. W XIX wieku miasto stało się głównym portem obsługującym eksport rosyjskiego zboża. Dzięki temu stało się jednym z najbogatszych i najszybciej rozwijających się miast carskiej Rosji. W 1795 miasto miało 2250 mieszkańców, a w 1814 25 tys. Potem wzrost liczby ludności był jeszcze szybszy: w 1850 100 tys., w 1873 185 tys., w 1884 225 tys., w 1900 450 tys. Przed wybuchem I wojny światowej miasto stało się czwartym najważniejszym miastem Imperium Rosyjskiego, po Petersburgu, Moskwie i Warszawie.
Po rewolucji w 1917 miasto straciło swoją wyjątkową rolę i nigdy nie odzyskało poprzedniej świetności. Na początku 1918 miasto było stolicą Odeskiej Republiki Radzieckiej. W latach 1941-1944 Odessa wchodziła w skład Rumunii pod nazwą Antonescu (na cześć marszałka Iona Antonescu).
Pierwsi Polacy przybyli do Odessy tuż przed III rozbiorem Polski, kiedy to na mocy ukazu cara Pawła I z lipca 1795 roku ponad 100 polskich rodzin szlacheckich przybyło do miasta z zamiarem poprawienia swojego bytu. W Odessie gościli między innymi Julian Ursyn Niemcewicz (Podróże historyczne) czy Józef Ignacy Kraszewski (Wspomnienia z Odessy, Jedysadu i Budżaku), a na zesłaniu także Adam Mickiewicz (Sonety odeskie). W Odessie działali także m.in. polski wynalazca Stefan Drzewiecki oraz Seweryn Potocki, który wybudował tutaj w latach 1805-1810 pałac klasycystyczny istniejący do dnia dzisiejszego przy ul. Sofijskiej i od 1899 mieszczący Muzeum Sztuk Plastycznych. W Odessie działali również polscy architekci: Feliks Gąsiorowski i Lew Włodek. Na początku XX wieku powstał w Odessie Dom Polski. W mieście istniały dwie księgarnie polskie, ostatnią zamknięto w 1990 roku. Jedną z największych aptek prowadzili Gajewski i Popowski. Działało tu wielu polskich lekarzy, adwokatów i inżynierów.
W 1897 roku Polaków w mieście żyło 17 395 i stanowili oni liczebnie taką samą populację jak mieszkający tu Ukraińcy. Przed wybuchem I wojny światowej Polaków żyło w mieście ok. 25-30 tys. Najwięcej w mieście znajdowało się Rosjan i Żydów.
Źródło: Wikipedia
Oczywiście odwiedziliśmy wszystkie "sztandarowe" atrakcje Odessy poczynając od spaceru Primorskim Bułwarem i Schodów Potiomkinowskich, które w 1925 roku Siergiej Eisenstein rozsławił schody na cały świat swoim filmem "Pancernik Potiomkin" sceną wymyślonej przez niego masakry ludności dokonanej przez rytmicznie maszerujące wojsko carskie, budynek Teatru Opery i Baletu, oraz pałac Woroncowów - zabytek XIX-wiecznej architektury należący przed 1914 rokiem do rodziny Woroncowów, który znajduje się na końcu Primorskogo Bułwaru. Tuż obok rotundy pałacu Woroncowów jest most teściowej, który podobno po wybudowaniu się zawalił... teraz fotografują się na nim nowożeńcy :) Widzieliśmy dom w którym mieszkał na zesłaniu Adam Mickiewicz przy ulicy Deribasowskiej - obecnie reprezentacyjnej ulicy miasta, tam także koniecznie trzeba zajrzeć do do XVIII wiecznej barokowej galerii handlowej - Pasażu. Odessa aż roi się od wszelkiej maści rzeźb i pomników - poczynając od Diuka de Richelieu (prekursora rozwoju miasta) u szczytu Schodów Potiomkinowskich i carycy Katarzyny II, po pomnik krzesła upamiętniający słynna powieść "12 krzeseł" Ilia Ilfa i Jefgienija Pietrowa i pomnik żony marynarza na dworcu morskim. Oczywiście odwiedziliśmy także Priwoz - najstarszy odeski bazar. Na uwagę zasługuje także pięknie odrestaurowany budynek dworca kolejowego, na którym mimo zmiany ustroju wita nas Lenin :) Ciekawym źródłem był dla nas blog podróżniczy GLEBY - dzięki!
Scena na Schodach Potiomkina z filmu "Pancernik Potiomkin"
PLAŻE
Odeskie plaże - my najczęściej gościliśmy na piaszczystej plaży ok. 20 min. spacerem od naszego mieszkania na ul. Szyszkina - plaża zwała sie "Madagaskar" (przy 11 stacji Bolszowo Fontana - 11 cтанция Большого Фонтана) i była podzielona na część płatną z leżakami do wynajęcia i część bezpłatną dla kocy, ręczników itp. Fajne piaszczyste dno z długo ciągnącą się w morze płycizną - dobre miejsce na połowy krabów i krewetek :) Kolejne plaże na których mieliśmy okazję być przy okazji wycieczki do delfinarium to Lanzheron i Otrada. To także piaszczyste plaże wzdłuż których ciągnie się trotuar, a na Otradzie przy brzegu morza płynie strumień przy którego ujściu znajduje się charakterystyczna skała - tutaj właśnie plażowaliśmy (plaża bezpłatna). Dodatkową atrakcją jest to, że na plażę Otrada można dostać się z miasta kolejką linową :) - kanatnaja daroga. Przy plaży Lanzheron jest położone odeskie delfinarium Nemo, a przy nim piękny deptak z fontannami, przy którym można także poobserwować delfiny w zewnętrznym basenie. Na plaży można napić się kwasu, piwa, kupić krewetki lub suszoną rybę, a nawet pierożki :)
INFO: |
15 UAH/os. - opłata w jedną stronę kanatnaja daroga |
Źródło: goodday.ru - pod tą skałą plażowaliśmy (nasze zdjęcia były ale przepadły z aparatem...)
Katalnaja daroga - fot. Martyna
DELFINARIUM
Delfinarium w Odessie znajduje się przy bulwarze obok plaży Lanzheron - do delfinarium są organizowane wycieczki, ale bez problemu można się tam dostać samemu. My z naszego mieszkania dojechaliśmy marszrutką nr 146 do Parku Szewczenki, a stąd to tylko 15 minut spacerkiem do delfinarium (spod pomnika Szewczenki). Warto być około godzinę przed występem, aby oszczędzić sobie stania w sporej kolejce (występy są o 12.00, 15.00 i 18.00). Można także zaplanować sobie dłuższy spacer od dworca kolejowego i potrwa on nie więcej niż 40 minut - z dworca przez Kulikowo Polie (taki park po lewej gdzie kiedyś stał Lenin :) kierujemy się lekko na południe do ulicy Prigowskaja. Tą ulicą idziemy do samego końca przecinając Fracuzkij Bulwar dochodzimy do kolejki linowej katalnaja daroga (trzeba tam wejść przez coś w rodzaju dużej miejskiej bramy) i tutaj mamy do wyboru - zjeżdżamy na plażę kolejką, albo schodzimy :) Na dole czeka na nas plaża Otrada gdzie po drodze możemy się wykąpać (są także prysznice ze słodką wodą), wzdłuż której chodnikiem kierujemy się na północ do plaży Lanzheron, na której końcu przy bulwarze czeka delfinarium Nemo. Oprócz pokazu fok i delfinów jest także możliwość aby przepłynąć się na brzuchu delfina - więcej na stronie delfinarium: http://www.nemo.od.ua
INFO: |
120 UAH/os. - bilet na występ w delfinarium |
300 UAH/os. - zdjęcie z delfinem w wodzie i pływanie na brzuchu delfina (tylko jedno kółeczko...) |
Pływanie na delfinach :)
Delfinarium Odessa - występ FOCZEK!!!
Delfinarium Odessa - DELFINY!
KATAKUMBY
Odeskie katakumby - sieć podziemnych tuneli, korytarzy i wyrobisk, powstałych głównie wskutek eksploatacji wapienia, rozciągająca się pod Odessą. Obecnie długość zbadanej części przekracza 2500 km. Około 95-97 % stanowią tunele i komory powstałe wskutek pozyskiwania kamienia budowlanego, reszta to szczeliny i jaskinie krasowe, wykopy geologiczne i budowlane, bunkry, kanały kanalizacji deszczowej oraz sieci kanalizacji miejskiej. Pierwsze podziemne kamieniołomy powstały w pierwszej połowie XIX wieku, podczas żywiołowego rozwoju miasta, potrzebującego olbrzymich ilości kamienia budowlanego. Kamieniem tym była lokalna odmiana wapienia, nazywana rakuszniakiem lub wapieniem pontyjskim. Wapień ten był dość miękki, wycinano go więc za pomocą pił. Wydobycie było tak intensywne, że zaczęło to zagrażać budowlom na powierzchni, dlatego w drugiej połowie XIX wieku wprowadzono zakaz pozyskiwania kamienia w granicach miasta.
Podczas II wojny światowej katakumby stanowiły schronienie kilku oddziałów radzieckich partyzantów. W 1961 dla badania historii ruchu partyzanckiego utworzono klub speleologiczny "Poszuk", który znacznie powiększył obszar rozpoznanych i zbadanych katakumb.
Pod koniec XX wieku zaczęto je dokładnie rozpoznawać i wzmacniać, ponieważ nad nimi znajduje się ponad 40 % starej zabudowy miasta, a były one przyczyną ponad 100 tąpnięć. Obecnie w Dofinowce, Buldynce i Fominej Bałce nadal podziemnie eksploatuje się wapień, dlatego długość odeskich katakumb ciągle wzrasta.
Jedyna udostępniona do zwiedzania podziemna trasa w odeskich katakumbach znajduje się w wiosce Nerubajskie. Dojechać tam można marszrutką spod dworca w Odessie - kierowca bez problemu wskaże które to miejsce. Podziemna trasa liczy kilkaset metrów - można obejrzeć miejsce gdzie ukrywali się podczas wojny partyzanci. Obok wejścia do katakumb znajduje się nasza skrytka OPENCACHING - Odeskie Katakumby OP6E58.
Źródło: Wikipedia
INFO: |
50 UAH/os. - opłata za wejście z przewodnikiem do katakumb (dzieci 25 UAH) |
5 UAH/os. - dojazd marszrutką spod dworca w Odessie do Nerubajskie |
NASZE MIESZKANKO
Przeglądając fora internetowe trafiłem na jeden zapis o fajnym mieszkaniu w Odessie na ul. Szyszkina - ponieważ był kontakt mailowy skontaktowaliśmy się tą drogą. Warto - to duże dwupokojowe mieszkanie z kuchnią i łazienką w spokojnym cichym miejscu. Właściciele umożliwiają także dostęp do internetu przez Wi Fi. Dlatego jeżeli szukacie lokum w Odessie mogę je spokojnie polecić (dla naszej pięcioosobowej rodzinki było super wygodne) - dodatkowo właściciele Lidia i Marcel mają także do wynajęcia położony nad samym morzem domek za miastem :) Podaję kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
W tym domu mieszkaliśmy.
INFO: |
400 UAH/dzień - wynajęcie mieszkania (lipiec 2013) |
WESELINOWO
Z Odessy pociągiem podmiejskim pojechaliśmy do miasteczka Weselinowo (Веселиновe) dystans około 120km pokonując w 3,5 godziny podmiejska elektriczką. Wujek Jura przechwycił nas już w Odessie :) Weselinowo to miasteczko w obszarze Mikołajewskim liczące około 7000 mieszkańców. W Weselinowie Lenin wciąż stoi na swoim miejscu - zrobiliśmy tam parę spacerów, ale największą frajdą dla dzieci było gospodarstwo wujka! Świnki, krówki, kaczki, kury itd. :)
Podróż "elektriczką" do Weselinowa - na pokładzie muzyka i catering
RAJDOLINA
Mała wieś Rajdolina leży około 8km od Weselinowa. Tutaj mieszkał dziadek Roman Kutny i tutaj na małym cmentarzu został pochowany (a Kutnych mieszkało tu więcej). Odwiedziliśmy oczywiście dom w którym dziadek mieszkał i cmentarz także. Przy domu wujek teraz ma pasiekę, winogrona i całe mnóstwo różnych warzyw i owoców :)
Wycieczka do Rajdoliny - prawdziwy "off road"
FERMA STRUSI
W wiosce Kremenowka (Кременёвка) nieopodal Weselinowa jest gospodarstwo agroturystyczne i ferma strusi. Jeżeli dotrzecie kiedyś do Weselinowa koniecznie musicie tutaj zajrzeć. Oprócz strusi możecie tutaj zobaczyć wiele innych zwierząt: małpy, lamy, jeżozwierze...
Ferma strusi Kremenowka
I na koniec parę fotek pożegnalnych z dworca w Odessie (nasz pociąg) tuż przed wyjazdem i z podróży pociągiem :)
OSTRZEŻENIE! Uwaga na kradzieże w marszrutkach w Odessie - wszystkie cenne rzeczy muszą być schowane! Nam w marszrutce nr 248 skradzono aparat fotograficzny lustrzankę Canon trzymaną w autobusie z przodu w zamkniętym futerale! Futerał zamknięty był na zamek i plastikową zapinkę - po kradzieży pozostał pusty futerał z odpiętym zamkiem (i nie odpiętą zapinką...). Próby odzyskania karty poprzez rozwieszenie we wszystkich marszrutkach tej linii ogłoszenia j.n. niestety nie przyniosły rezultatu :( Uważajcie!!!
POLECANE ARTYKUŁY: